In het leven kun je een (lichamelijke) angst ervaren die je dagelijks functioneren behoorlijk beïnvloedt. En dat is niet leuk. Helemaal als je niet weet waar die angst precies vandaan komt. Er is niet iets specifieks gebeurd in je jeugd bijvoorbeeld, of in je jonge jaren. En toch voel je op de achtergrond altijd een angst. Bij alles wat je doet. Het kunnen verschillende soorten angsten zijn, maar een lastige is toch wel de angst om dood te gaan. We zullen er allemaal zo onze gevoelens bij hebben, maar meestal beïnvloedt het niet direct ons doen en laten. Bij een cliënte die voor een eerste sessie naar mijn praktijk kwam, wel. Ze vertelde erg bang te zijn om dood te gaan en wilde daar graag iets aan doen. Ze had geen idee waar deze angst vandaan kwam.
Keelblokkade
Tijdens de healing en reading stuitte ik onder andere op een energetische blokkade in haar keel. Ik vroeg haar met haar aandacht naar haar keel te gaan. Ze vertelde het gevoel te hebben geen lucht te krijgen. Aandacht geven aan wat er aan emotie en gevoel boven komt is in een healing erg belangrijk, maar in dit geval ook eng natuurlijk als je het gevoel hebt dat je keel dicht geknepen wordt. Maar in de veilige setting van de praktijkruimte, kon ze gehoor geven aan mijn verzoek.
Op hetzelfde moment dat zij met haar aandacht naar haar keelblokkade ging, diende zich bij mij een beeld aan van een 11-jarig meisje dat was omgekomen in een concentratiekamp
tijdens de Tweede Wereldoorlog. Ik vertelde mijn cliënte wat ik zag en dat haar angst voor de dood voort kwam uit een hele nare ervaring uit een vorig leven. Die kwam binnen. Maar er viel direct ook van alles op z'n plek. ‘Oh daarom ben ik altijd….. ‘ En: ‘oh en nu
snap ik….. ‘ De kwartjes vielen. Het was een belangrijk inzicht dat diepe indruk maakte. Ik voelde dat ik hier even bij moest laten en zette de healing en reading op de gebruikelijke manier voort.
Laagje dieper
Tijdens de tweede sessie stuitten we opnieuw op de blokkade in haar keel. Maar nu mochten we nog een laagje dieper gaan. Ik vroeg de cliënte zich weer te concentreren op haar keel waarna ze haar (doods)angst voelde opkomen. Ik vroeg haar de angst helemaal toe te laten en te voelen. De angst voor de dood ‘greep haar opnieuw bij de keel’ maar heel moedig durfde ze het aan om de angst in de ogen te kijken, toe te laten en te doorvoelen. Zich met haar hele hebben en houden aan deze angst over te geven. Erg moedig en dapper. Het was in de energie dat 11-jarige meisje die ze was geweest in dat vorige leven dat nu, in dit leven, mocht accepteren wat haar was overkomen. En wat er toen gebeurde was prachtig. Cliënte voelde de oude pijn, angst en weerstand om dood te gaan zó uit haar lichaam trekken. Want als je je eenmaal durft over te geven aan wat je diepste angst is, als je die echt toe durf te laten, gebeuren er wonderbaarlijk mooie helingen. Ook een kippenvelmoment voor mij omdat ik dit soort processen als het ware ‘mee-beleef’ in de energie. Eindelijk was ze vrij van de energie van dat 11-jarige meisje dat zoveel weerstand had gevoeld bij wat haar verschrikkelijke lot was geweest. De schok en de weerstand hadden tot dit moment nog in haar energie en systeem (vast)gezeten.
Toen ik haar daarna vroeg of ze nog bang was om dood te gaan, kon ze vanuit de grond van haar hart zeggen: ‘Nou, ik zit er niet op te wachten natuurlijk, maar ach, dat zien we tegen die tijd wel weer!’
Foto via Printerest/ kadampalife.org