Als angst je klein houdt

Als je mensen vraagt wat hen het meest belemmert in hun leven, dan is dat angst. Angst voor het onbekende, angst om te falen, angst om niet goed genoeg te zijn, angst voor afwijzing, angst om jezelf te zijn of angst om (ernstig) ziek te worden. 

Overleven via controle

Veel mensen met angst proberen te overleven door te controleren: hun gedachten, situaties, hun lichaam en vaak ook anderen. Maar controle denken te houden op je leven is een illusie. En het houdt je juist gevangen in angst.

Angst wordt gevoed door oude verhalen. Het is een oud overlevingsmechanisme dat waarschuwt voor gevaar. Maar in onze moderne wereld reageert die innerlijke alarmbel te vaak en te scherp, ook wanneer er geen direct gevaar is. We raken erdoor verlamd, stellen uit en het houdt ons klein. Maar in dat ‘klein blijven’ schuilt ook verlies: verlies van expressie, van vreugde, van de ruimte om echt jezelf te zijn. Want je ziel wil niet klein zijn. Je ziel wil groeien, delen, stralen – ook als dat spannend is.

Opgegroeid met angst

Ook ik weet hoe het is om te leven vanuit angst. Als kind zag ik het bij mijn ouders, met name bij mijn vader. Eén van mijn eerste herinneringen is dat hij een paniekaanval kreeg achter het stuur van de auto. Ik was een jaar of drie, vier oud. Dat was doodeng want hij wilde het stuur niet uit handen geven. 

Een aantal jaren later, ik was toen tien jaar oud, ging het bedrijf van mijn ouders failliet. Daar ging een lange periode van spanning, zorgen en angst aan vooraf. In dezelfde tijd als het faillissement, kreeg mijn moeder hevige epilepsie-aanvallen. De eerste keer dat ze schreeuwend op de grond viel en stuiptrekkingen kreeg, staat me nog helder voor de geest. Een enorme schok was het en vreselijk eng. 

Mijn vader heeft na het faillissement nooit meer kunnen werken vanwege overspannenheid en angst(aanvallen). Mijn moeder werd later nog tot twee keer toe levensbedreigend ziek terwijl er lang geen duidelijkheid was over de oorzaak en of ze het zou redden. Al die gebeurtenissen hebben een enorme invloed gehad op mij als jong meisje en waren een voedingsbodem voor een onveilig en een continu angstig gevoel van binnen.

Paniekaanvallen

Er is me weleens verteld dat je ‘angst’ of depressieve gevoelens kunt krijgen doordat je er als kind mee wordt geconfronteerd. Je hebt het gezien bij één of allebei de ouders. Het kan ook via erfelijkheid komen. Later, toen ik op mezelf woonde in mijn jongvolwassen leven, had ik zelf ook zeer regelmatig paniekaanvallen. Dat waren behoorlijke angstaanvallen die me vaak ‘s nachts overvielen.  Angst overkomt je. Het overvalt je van het ene op het andere moment. Het gevoel van onveiligheid, verlies van controle of paniek trekt je helemaal weg uit je lichaam. Het neemt je lichaam helemaal over. En op het moment dat je er in zit, is het afschuwelijk.  

Gevoel van onveiligheid

Angst ontstaat uit een gevoel van onveiligheid, meestal door gebeurtenissen in je jeugd maar het kan ook op latere leeftijd ontstaan door een (traumatische) gebeurtenis. Door omstandigheden waar je vaak niet zoveel aan kunt doen. Maar je systeem komt in een overlevingsmodus terecht.  

Angst is niet de vijand

En het gekke is: angst is niet per se de vijand. Het wil ons beschermen. Beschermen tegen een schok, tegen pijn, tegen afwijzing, tegen het onbekende. Het werkelijke medicijn? Aanwezig zijn. Durven voelen. Ook als het spannend is.

Foto via Pexels

Ik heb uiteindelijk geleerd dat mijn enige weg uit angst was om me veilig te gaan leren voelen in en met jezelf. Leren te gaan voelen én te vertrouwen dat ik van binnen een oer-energie en een kracht hebt waar ik op kan terugvallen. Dat mijn veiligheid van binnen zit en niet door iets van buiten komt. Door naar binnen te keren en contact te maken met alles wat ik voelde, heb ik de verbinding met mezelf kunnen herstellen. Dat is een weg van vallen en opstaan. En van emotionele pijn durven aankijken en doorvoelen.  

Gevoel van uitzichtloosheid

Nu zie ik in mijn praktijk, maar ook in mijn persoonlijke, directe omgeving: jonge en oudere mensen die kampen met (onverklaarbare) angstgevoelens. Om geholpen te worden via de reguliere zorg betekent lang wachten voordat er een plekje is. Maar intussen blijven de klachten bestaan. En omdat er geen hulp op korte termijn in zicht is, ontstaat er ook een gevoel van uitzichtloosheid.  

Ik ben ervan overtuigd dat de ‘alternatieve’ sector hier echt een zeer waardevolle rol in kan vervullen. Niet als vervanging van de reguliere psychische hulp (voor wie het via die weg wil bewandelen), maar wel als een hele krachtige aanvullende ondersteuning. Het werken met energie, bewustzijn en het zelfherstellend vermogen van het lichaam kan een enorme helende stap of zelfs meer dan dat, zijn. Ik weet dat uit eigen ervaring. 

Balans brengen in energiesysteem

Angstgevoelens behandelen met energetische therapie richt zich op het herstellen van balans in het energiesysteem van het lichaam. Wat ik zelf elke keer ervaar bij cliënten die met angstgevoelens kampen, is dat energetische therapie voor hen een veilige bedding biedt waarin ze alle emoties er durven laten zijn. Zonder oordeel, zonder diagnose. Er is échte aandacht en ruimschoots de tijd.  

Vertrouwen krijgen

Iemand die alle ruimte krijgt zijn of haar verhaal te doen, de emoties op een veilige manier kan laten stromen en zich honderd procent gehoord en gezien voelt, groeit in zelfvertrouwen en eigenwaarde. Dat kan al een enorme verlichting geven. Ze leren daarnaast voelen wat hun lichaam hen vertelt. Door samen stil te staan bij energieblokkades, patronen en innerlijke processen, groeit het zelfinzicht.  

Ik werk niet zozeer aan de angst, maar met wat eronder ligt – de verstoringen in energie, het geblokkeerde vertrouwen, de disconnectie met het lichaam en de overprikkeling van het zenuwstelsel. Veel mensen voelen zich ook eenzaam in hun proces. Een energetisch therapeut kan juist op dat niveau verbinding maken. 

Angst is niet de vijand

Natuurlijk, angst laat zich niet altijd zomaar verklaren of weg /voelen'. Maar energetisch werk kalmeert het systeem zonder woorden. De cliënt wordt geholpen om weer te leren voelen, zonder direct te willen oplossen of vluchten. Het aanwezig blijven bij sensaties kan, paradoxaal genoeg, de angst verzachten. Het biedt ruimte om de angst waar te nemen als energie, niet als vijand. Het laat onderliggende emoties (schuld, verdriet, boosheid) omhoogkomen waardoor innerlijke kindstukken (pijnstukken) bewust worden gemaakt en kunnen worden geheeld. 

Wil je begeleiding bij het omgaan met angst op energetisch niveau? Of ben je benieuwd wat een energetische sessie voor jou kan betekenen? Je bent van harte welkom om contact op te nemen via wendy@quen.info